Druri i projektuar nga inxhinierët që rrezaton nxehtësinë në hapësirë ka potencial për të ulur kostot e ftohjes.

Kostot për të ftohur shtëpitë janë të mëdha, por ky lloj i ri druri mund të sjellë lehtësira. Nëse përdoret në pjesën e jashtme të ndërtesave, si përshembull në faqet e mureve ose në çati, mund të ulë temperaturën e ndërtesës me 10°C dhe të reduktojë kostot e ftohjes me plot 60%.

"Kjo është thjesht një punë brilante," thotë John Simonsen, një kimist i specializuar në shkencën e drurit në Universitetin Shtetëror të Oregonit në Corvallis. Sidoqoftë, thotë ai, ky tip i ri druri mund të jetë i shtrenjtë dhe ruajtja potenciale e energjisë mund të mos kompensojë çmimin. Fragmentet ndahen nga tretësira dhe mund të largohen prej saj.

Kur shumica e materialeve nxehen ato e emetojnë këtë nxehtësi si fotone afer dritës Infrared (IR). Dita absorbohet lehtësisht nga molekulat në ajrin rrethues, duke e bllokuar nxehtësinë. Por, në dy vitet e kaluara hulumtuesit dizenjuan filma plastik dhe ngjyra të cilat përthithin energjinë dhe e ri-emetojnë atë në valë të mesme infrared më të gjata, që ajri nuk i absorbon. Nëse emetohen në drejtim të qiellit, këto fotone kalojnë të papenguara dhe hedhin energjinë e tyre thellë në hapësirë. Por, për të përdorur këto materiale në ndërtesa, inxhinierët duhet të ndajnë në petë tavanin ose materialet anësore duke futur plastik, ose duke përdorur ngjyra që emetojnë nxehtësinë.

Për të parë nëse të njëjtat atribute mund të projektoheshin në strukturën e një ndërtese, shkencëtari i materialeve Liangbing Hu, hodhi sytë tek druri. Druri konsiston në tre komponentë kryesorë: celuloza dhe hemiceluloza, të cilat formojnë struktura të gjata të ngjashme me kashtën dhe lignina që vepron si ngjitës për të mbajtur këto struktura sëbashku. Lignina është një emetues i fortë i dritës infrared. Kështu që, Liangbing Hu dhe kolegët e tij e dinj se duhej të gjeni mënyrën për t'a hequr qafe.

Hulumtuesit zhvilluan një procedurë kimike të thjeshtë. Ata e zhytën drurin në një tretësirë peroksidi të hidrogjenit, që normalisht i thyen molekulat e gjata të ligninës në fragmente më të vogla. Hulumtuesit përdoren një presë të nxehtë, një morsë industriale për të bërë kompozitet e drurit që të ngjeshin sëbashku komponentët e mbetur, celulozën dhe hemicelulozën. Rezultati ishte një dru i përpunuar me forcë tetë herë më të madhe sesa druri natyral.

Druri i i ri ështe më shumë se thjesht i fortë. I zhveshur nga lignina, kthehet në të bardhë dhe praktikisht reflekton të gjithë dritën që vjen. Kompozimi i ri gjithashtu e absorbon nxehtësinë nga ambjenti përreth dhe e ri-rrezaton  atë si dritë "mid-IR". Kjo e lejon materialin që të ftohë sipërfaqet tek të cilat është bashkëngjitur deri në 10°C. Ky dru nuk e rrezaton dritën po aq mirë sa filmat plastik. Por prapë është e freskët kur preket dhe mund të bëjë një ndryshim të madh, thotë Liangbing Hu.

Burimi:
https://www.sciencemag.org/news/2019/05/engineered-wood-radiates-heat-space-potentially-slashing-cooling-costs

Inxhinierët i bëjnë realitet indet e injektueshme.

Një pajisje e re e mbështjell me delikatesë qelizën brenda një mikroxheli mbrojtës.

Një injektim i thjeshtë që mund të ndihmojë në rritjen e indeve të dëmtuara ka qenë për një kohë të gjatë ëndrra, si e mjekëve ashtu edhe e pacientëve. Dhe studimi nga hulumtuesit në UBC në Okanagan e zhvendosi këtë ëndërr më afër realitetit me anë të një pajisjeje që e bën mbështjelljen e qelizave, me kosto të ulët dhe më efektive.

"Ideja e injektimit të indeve të ndryshme qelizore nuk është e re," thotë Keekyoung Kim, asistent profesori i inxhinierisë në UBC Okanagan dhe bashkëautor i studimit. "Është një koncept tërheqës sepse duke futur qeliza në indet e dëmtuara ne mund të rrisim fuqinë e proceseve të vetë trupit në mënyrë që të riparojë plagosjen."

Kim thotë se çdo gjë, që nga kockat e thyera e deri te ligamentet e shqyera mund të përfitojnë nga ky lloj trajtimi dhe sugjeron se madje të gjithë organet mund të riparohen kur kjo të teknologji përmirësohet më tutje.

Problemi thotë ai, është se qelizat nga ana e tyre janë shumë delikate dhe kanë prirje për të mos mbijetuar kur injektohen direkt brenda trupit.

"Doli se për të siguruar mbijetesën e qelizës, duhej të mbështilleshin me një shtresë, që i mbron ato nga dëmtimet fizike dhe nga vetë sistemi imunitar i trupit," thotë Mohamed Gamal student i doktoratës në inxhinierinë biomjeksore dhe autori drejtues i studimit. "Por, ka qenë jashtëzakonisht e vështirë t'a bësh atë lloj mbështjellje për qelizat, që deri më tani ka qenë bërë me kosto shumë të lartë, shpenzim të kohës dhe me humbje në proces."

Kim dhe Gamal e kanë zgjidhur këtë problem duke zhvilluar një pajisje automatike mbështetjellëse, që mbyll shumë qeliza në një mikroxhel, duke përdorur një lazer blu të specializuar dhe i pastron ato për të prodhuar një kampion të pastër dhe të përdorshëm në vetëm pak minuta. Avancimi që kanë bërë në sistemin e tyre rezulton i tillë që mbi 85 përqind e qelizave mbijetojnë dhe procesi mund të bëhet lehtësisht në shkallë të madhe.

Ekipi tashmë është duke punuar për hapat e mëtejshëm, që do të jetë futja e qelizave burimore (janë qeliza që nuk janë diferencuar ende në lloje specifike indesh) brenda mikroxheleve dhe përgjatë proteinave ose hormoneve të quajtur faktorët rritës. Ideja është që të ndihmojë transformimin e qelizave burimore në llojet e përshtatshme të indeve që njëherë i kanë injektuar.

"Jam shumë i emocionuar të shikoj se ku do të arrijë kjo teknologji dhe për çfarë janë të afta qelizat e mbështjellura burimore."

Burimi:
https://www.sciencedaily.com/releases/2019/04/190425104312.htm